
مهارت های زبان شفاهی و نقش آنها در دوره دبستان
آموزش زبان و ادبیات فارسی در سیستم آموزشی کشور ما از جایگاه ویژهای برخوردار است. زبان فارسی از یک سو به عنوان میراثی فرهنگی در نظر گرفته میشود که باید از آن به دقت محافظت کرد. از سوی دیگر، زبان و ادبیات فارسی، مهمترین ابزاری است که به کمک آن میتوان سایر علوم و مباحث آموزشی را به دانشآموزان منتقل کرد. همین امر، اهمیت انتخاب بهترین روش تدریس فارسی را دو چندان میکند.
زبان فارسی به عنوان یکی از زبانهای غنی و کهن دنیا و زبان دوم اسلام، به لحاظ گستره واژگانی و تواناییهای خود، در ردیف زبانهای مهم دنیا جای دارد و از ارزش شایانی برای انتقال مفاهیم دوستی و معاونی بلند برخوردار است. زبان فارسی امروز بیگمان در ایجاد پیوند دوستی ملل هم جوار و سایر ملتها در تحقق و شکلگیری طرح گفت وگوی ملتها و تمدنها نقش بسزایی ایفا میکند، و بیش از پیش توانسته است توجه جهانیان را به خود جلب کند و آنها را به اندیشیدن در ایجاد روابط و پیوندهای دوستی با این زبان تشویق کرده است. زبان فارسی که عهدهدار برقراری ارتباط بین ملل مختلف دنیا شده ، به همین سبب در پیشرفت فرهنگی و هنری در زبانهای سایر ملل و کشورها تأثیرگذار بوده است.پس اگر از جنبههای فرهنگی، ادبی، علمی، و تمدنهای کهن جهانی به این قضیه بنگریم، ضرورت آموزش زبان وادبیات فارسی محسوس میگردد.
اصول حاکم بر برنامه ي درسی فارسی در دوره ي ابتدایی همسو با برنامه ي درسی ملی، اصول حاکم بر برنامه ي درسی فارسی نیز با فرایندي منطبق بر(فطرت گرایی توحیدي) و بسترسازي براي دستیابی به قرب الی الله و حیات طیبه ویژهدانش آموزان طراحی می شوند. اصول جامع برنامه درسی فارسي عبارتند از:
1-زمینه سازي براي ارتقاي آداب و مهارت هاي زندگی در کودکان با توجه به جنبه هاي کاربردي ومهارت هاي زبانی
2-تقویت تفکر انتقادي و خلاقیت
3-گسترش فرهنگ مطالعه مستمر در زندگی کودك تاکید بر شیوه هاي غیرمستقیم آموزش نکات زبانی، اخلاقی، ارزشی وشناختی و ترسیم مسیر آموزش زبان فارسی از ساده به تکامل یافته و از زبان طبیعی به زبان معیار از اصولی هستند که در تدوین برنامه استفاده می شوند.
رویکردها در هر برنامه ي درسی مجموعه اي از بنیادهاي نظري، با هدف جهت گیري اساسی نسبت به یاددهی و یادگیري استفاده می شود. رویکرد عام: رویکرد عام برنامه ي درسی فارسی فطرت گرایی توحیدي است. که محتواي آن باید زمینه ي رشد و پرورش فطرت الهی دانش آموزان را فراهم آورده و ایشان را به سوي حیات طیبه رهنمون سازد. رویکردهاي خاص:
1-رویکرد کلی: انسان هنگام برخورد با امور پدیده ها ابتدا به کل آن ها توجه می کند و پس از آن به اجزاي سازنده ي کل می پردازد. به همین جهت در برنامه هاي درسی و مراحل یاددهی- یادگیري نیز از کل به جز حرکت می کنیم. در تدوین و سازماندهی ساختار و محتوایی بخش خواندن و مهارت هاي ادراکی از این رویکرد بیشتر استفاده شده است.
2-رویکرد تحلیلی: براساس این رویکرد انسان هنگام مواجه شدن با امور و پدیده ها، ابتدا به اجزاي سازنده ي آن توجه می کند و سپس با ترکیب اجزاء کل هاي تازه اي را تولید می کند. در تدوین محتواي مهارت هاي تولیدي (گفتاري- نوشتاري) از این رویکرد بهره گرفته می شود.
3-رویکرت تلفیقی: به منظور انتقال منسجم دانش ها، مهارت ها و ارزش ها، در هر دو بخش مهارت هاي تولیدي و ادراکی از این رویکرد استفاده می شود.
4-رویکرد تجربه زبانی: این رویکرد با مرتبط کردن خواندن و نوشتن به گوش دادن و سخن گفتن، بیش از همه در تمرین ها و فعالیت هاي یادگیري خواندن و نوشتن استفاده می شود.
5-رویکرد زبان شناختی: در این رویکرد جمله اساسی ترین واحد زبانی است و در آن خواندن و نوشتن همزمان صورت نمی گیرد، بلکه در پی آموزش خواندن واژه، از طریق متن ساده، مرحله نوشتن آغاز می شود و به طور همزمان به عناصر ساختارهاي آوایی، صرفی، نحوي و معنایی توجه می شود.
6-رویکرد فعالیت محور: از این رویکرد که حضور فعال دانش آموزان را در جریان یاددهی- یادگیري را نشان می دهد در تهیه سازمان دهی محتواي زبان آموزي دوره ي ابتدایی استفاده می شود و آموزش زبان به آموزش مهارت هاي زبانی گسترش می یابد.
7-رویکرد ترکیبی: شاید بتوان این رویکرد را به عنوان یک رویکرد کاملا تلفیقی در حوزه ي زبان و ادبیات تلقی کرد که در این صورت از این طریق می توان به بسیاري از نیازهاي موضوع درسی، دانش آموز و جامعه پاسخ داد.
هدف اصلی از ارائۀ درس فارسی در مقطع متوسطه اول، آموزش و تقویت مهارتهای زبانی و ادبی دانشآموزان، در دو بخش خوانداری و نوشتاری است. از اهداف فرعی این درس نیز میتوان به تقویت مهارت اندیشیدن، آشنایی با دستور زبان فارسی، خوانانویسی، زیبانویسی، تقویت مهارتهای زندگی، ایجاد روحیۀ کتابخوانی و برخی موارد دیگر اشاره کرد.
با توجه به شرایط بازار ملاک قیمت ، قیمت سایت میباشد.