تولیدمثل و میزان موفقیت جوجه‌آوری فلامینگو در تالاب بین‌المللی شادگان

پرندگان، جایگاه ویژه‌ای در ارزش‌گذاری تنوع زیستی دارند(Willson,1997). و زيستگاه‌های جوجه آوری آنها به عنوان مناطق شاخص، جهت كنترل روند پويايي جمعيت گونه‌ها محسوب شده و انعكاس دهنده شرايط مطلوب زيستگاهی هستند (Bladereia,1998). مطالعات و بررسي مراحل جوجه‌آوری مي‌تواند جهت شناسايي فاكتورهای مؤثر بر موفقيت توليد مثلي، و تعيين روند جمعيت در برنامه‌های حفاظتی و مديريت گونه‌های جوجه‌آور در طولانی مدت حائز اهميت باشد، در راستای این هدف ضروری است که اطلاعات در مورد پرندگان که گنجینه ژنتیکی کشور به حساب می‌آیند گردآوری شود. یکی از این اطلاعات ضروری مطالعه تولید مثل پرندگان باشد که می‌تواند در امر مدیریت و تنظیم برنامه زمان‌بندی حفاظت مؤثر باشد. ايران با دارا بودن 105 ناحيه مهم جهت پرندگان بومی، مهاجر زمستان‌گذران و جوجه‌آور تابستانه، رتبه اول را در منطقه دارد و بر اين اساس مطالعه اين مناطق كليدی اهميت بسیار دارد (مجنونيان و همكاران، 1384). مرحله تولیدمثل حساسترین مرحله زندگی پرندگان به حساب می‌آید و موفقیت تولیدمثل می‌تواند شاخصی از مطلوبیت زیستگاه باشد.

بین گونه های مختلف جانوری وابسته به تالاب ها، پرندگان تالابی از جمله نمونه های منحصر به فردی هستند که از لحاظ اقتصادی و تحقیقاتی بسیار حائز اهمیت می باشند. مطالعات انجام شده در خصوص پرندگان آبزی و کنار آبزی نشان می دهد به دلیل وابستگی زیاد این موجودات به اکوسیستم های تالابی، پرندگان از جمله شاخص های زیستی مهمی هستند که در تعیین و مشخص نمودن وضعیت محیط زیست و سلامت اکوسیستم های تالابی کاربرد بسیاری دارند (آمتا، 2010، مسکین و همکاران، 1393).

ايران با دارا بودن 105 ناحيه مهم جهت پرندگان بومي، مهاجر زمستان گذران و جوجه آور تابستانه، رتبه اول را در منطقه دارد (مجنونيان و همكاران،1384). در دنیا 6 گونه فلامینگو وجود دارد که در ایران از این پرندگان دو گونه فلامینگو بزرگ (Phoenicopterus roseus) و فلامینگو کوچک (Phoenicoparrus minor) وجود دارد (Porter and Christensen, 2005). فلامینگو بزرگ از لحاظ معیارهای IUCN (2021) در معرض انقراض (EN) و در ضمیمهII کنوانسیون منع تجارت گونه های در معرض انقراض (CITES) قرار دارد و در معیار ملی نیز جزء پرندگان حمایت شده می باشد (کابلی و همکاران، 1395). فلامینگو بزرگ پرنده ای کنار آبزی است با طول حدود 130 سانتی متر، پاهای بلند، گردنی کشیده، به رنگ صورتی و سفید با منقاری به پایین برگشته، پاها و منقار قرمز رنگ است اما نوک منقار سیاه است (Porter and Christensen, 2005). فلامینگوها از سخت پوستان، نرمتنان و دیاتومه های آب شور با استفاده از منقار برگشته و فیلتر کردن آب هنگام راه رفتن تغذیه می کند (Martin and Taylor, 2015). فلامینگو از پرندگان بومی و نیز مهاجر خوزستان است (زیرا بخشی از جمعیت آن در تمام فصول در تالاب های استان دیده می شود). تالاب شادگان در جنوب غربی استان خوزستان و در حوزه شهرستان های شادگان، آبادان و ماهشهر قرار دارد این تالاب شامل سه بخش آب شیرین، لب شور و شور است؛ تنها کلونی جوجه آور فلامینگو بزرگ در استان خوزستان واقع در بخش شور تالاب شادگان که متأثر از جزر و مد آب دریا و بین دو خور گوبان و ابوخضیر واقع شده است. کلونی های متعددی از این گونه در تالاب های استان خوزستان مانند تالاب هورالعظیم، بامدژ، سواحل هندیجان و ماهشهر و استخرهای استحصال نمک، زمستان گذرانی می کنند. در گذشته و قبل از شروع روند خشک شدن دریاچه ارومیه بزرگترین جمعیت این گونه در آن دریاچه می زیست و در آنجا نیز جوجه آوری می کرد؛ همچنین تالابهای استان فارس و سیستان و بلوچستان، سواحل استان های بوشهر و هرمزگان نیز از مکان های مهم زمستان گذرانی فلامینگو بزرگ هستند (الوندی، 1399). از بین رفتن زیستگاه و به تناسب آن کاهش جمعیت، همچنین نوسانات جمعیتی، ممکن است باعث از بین رفتن تنوع ژنتیکی موجود در این گونه شود؛ همچنین در جمعیت های بزرگ مربوط به یک گونه، با افزایش فاصله، میزان جریان ژن کم می شود که به افزایش تفاوت های ژنتیکی بین افراد منجر می گردد ((Wright, 1943.

اين کتاب ضمن شناسايي مکان جوجه آوری فلامینگو در تالاب شادگان، مراحل مختلف جوجه آوري آنرا بررسي و با استفاده از داده هاي بدست آمده، راهكارهاي اجرايي جهت مديريت جمعيت و زيستگاه، را ارائه می کند.

با توجه به شرایط بازار ملاک قیمت ، قیمت سایت میباشد.